Mam ogromną słabość do płaszczy! Nie wiem dlaczego akurat to ta część garderoby tak bardzo przypadła mi do gustu, ale przyznaję, że to właśnie okrycia wierzchnie, a w szczególności trencze, przykuwają zawsze moją największą uwagę. W swojej szafie mam prawdziwe perełki, które oczywiście jako wielka fanka second handów, kupiłam za grosze.
W dzisiejszej stylizacji głównym jej elementem jest sztuczne futro w panterkę. To kolejna rzecz, która skradła moje serce podczas pobytu w Lizbonie. Co prawda mam już w swojej szafie futro w cętki, jednak to nie to samo, co mieć na sobie ubranie które ma ponad 40. lat i zapewne sporą historię. To również dowód na to, że trendy powracają, ponieważ obecnie motyw zwierzęcy to jeden z dominujących trendów.
Dziś pora na kolejną odsłonę mojej ukochanej mody vintage. Przygotowując tę stylizację, poczułam się tak, jakbym nagle przeniosła się do lat 70. Cudowny klimat hippie, a to wszystko za sprawą ubrań i dodatków znalezionych w butiku retro, które faktycznie mają już ponad czterdzieści lat. Ponadto urokliwe ulice Lizbony, które idealnie wpisały się w charakter oraz kolorystykę stylizacji również wywarły na mnie spore wrażenie.
Dziś chciałam się z Wami podzielić stylizacją, w której główną rolę odgrywa piękny skórzany płaszcz vintage w kolorze czerwieni. Gdy zobaczyłam go po raz pierwszy, od razu się w nim zakochałam! Jest obłędny! Pokochałam go za kolor, krój oraz historię, jaka się z nim wiążę. Pochodzi z lat 60. , znalazłam go w butiku vintage Retro 88 podczas urlopu w Lizbonie.
Dzisiejsza stylizacja jest raczej mało świąteczna, a zamiast śniegu serwuje wam słońce i piękne, klimatyczne uliczki Lizbony. Mam jednak nadzieję, że post się wam spodoba i przez chwilę zatęsknicie za wakacjami,podróżami i tuż przed końcem obecnego roku pomyślicie o planach na przyszły :)
W dzisiejszej stylizacji mam na sobie męski płaszcz z końca lat 60., początku lat 70. , który prawdopodobnie pochodzi z Portugalii. Znalazłam go wśród innych perełek w sklepie vintage o którym pisałam w poprzednim poście. Mam słabość do "za dużych płaszczy", które dla mnie są jak oversize, szczególnie do tych, które mają krój klasycznego trencza. Poza krojem, urzekł mnie również piękny kolor i przede wszystkim fakt, że ten płaszcz ma prawie pięćdziesiąt lat! Prawdopodobnie powstał w latach mlodości mojej mamy albo tuż przed jej narodzinami. To niesamowite!
Dzisiejszy post będzie inny niż dotychczas. Będzie wyjątkowy. Zawsze staram się, aby przygotowywane dla was zdjęcia oraz treści były ciekawe, jednak do dzisiejszego materiału mam szczególny sentyment i zachęcam was do zapoznania się z nim, a to wszystko za sprawą niesamowitej przygody, którą miałam okazję przeżyć podczas mojego ostatniego pobytu w Lizbonie.
